Portulacaria (Portulacaria afra)

Portulacaria to roślina pochodząca z południowej Afryki, tworząca krzewy lub małe drzewa dorastające do 3 m wysokości. Z grubego, miękkiego pnia wyrasta mnóstwo gałęzi zakończonych mięsistymi, owalnymi, zielonymi liśćmi. Jesienią można czasami zauważyć małe, białe kwiatki, ale tylko wtedy, gdy roślina przeszła okres suszy w danym roku. Młoda kora jest miękka i zielona, natomiast z wiekiem staje się czerwonobrązowa.

Portulacaria jest bardzo podobna do Grubosza (Crassula ovata)i poniższy przewodnik dotyczy pielęgnacji obu tych gatunków. Portulacaria, ze względu na swoje małe liście, bardziej nadaje się na Bonsai. Na zdjęciach poniżej można zobaczyć różnicę między liśćmi obu gatunków.

Jeśli potrzebujesz pomocy w identyfikacji drzewa, skorzystaj z naszego przewodnika po gatunkach roślin.

Szczegółowe wytyczne opieki nad Bonsai z sukulentów

Stanowisko: Portulacaria uznawana jest jako roślina pokojowa głównie w strefie klimatu umiarkowanego, choć można ją również uprawiać, w pełnym słońcu na zewnątrz (przy odpowiednio wysokich temperaturach). Temperatura nie powinna spadać poniżej 5 stopni Celsjusza. Roślina potrzebuje dużo słońca, zwłaszcza gdy jest uprawiana w pomieszczeniu. Oznaką odpowiedniej ilości światła są czerwone przebarwienia na końcach lub brzegach liści.

Podlewanie: Sukulenty magazynują duże ilości wody w swoich liściach. Z tego względu nie należy ich często podlewać. Jeżeli portulacaria zimuje w chłodnym pomieszczeniu podlewanie można wykonywać raz na trzy tygodnie. W cieplejszych miejscach należy ją podlewać odpowiednio częściej, obserwując przy tym czy podłoże nie przesycha zbyt mocno. Portulacaria nie jest tak wrażliwa na przelanie jak większość sukulentów.

Nawożenie: W sezonie wegetacyjnym (wiosna-jesień) zabieg wykonuje się raz w miesiącu stosując nawóz uniwersalny (odpowiednie wskazówki znajdziesz w naszym artykule o nawozach).

Przycinanie i drutowanie: Jako sukulent portulacaria magazynuje wodę w pniu, gałęziach i liściach. Pod wpływem ciężaru gałęzie mają tendencję do wyginania się. Portulacaria dobrze znosi przycinanie. Zabieg należy wykonywać często, aby zmusić roślinę do wypuszczania nowych pędów, również niżej na pniu. Miejsca po cięciu nie należy smarować pastą na rany, ponieważ może to doprowadzić do gnicia. Kora jest dość miękka i delikatna, dlatego należy zwrócić uwagę na założony drut czy nie wrasta się zbyt szybko.

Przesadzanie: Zabieg należy wykonywać wiosną, co drugi rok, używając do tego dobrze przepuszczalnej mieszanki podłoża. Po przesadzeniu nie zaleca się podlewania rośliny przez ok. tydzień, aby uszkodzone korzenie wyschły i wytworzyły kalus. W przeciwnym wypadku mogą one zgnić.

Rozmnażanie: Portulacaria Bonsai jest łatwa w rozmnażaniu przez sadzonki, które wykonuje się latem.

Choroby i szkodniki: Przy odpowiedniej pielęgnacji (odpowiednia ilość wody i słońca) sukulenty nie wykazują podatności na choroby i nie atakują ich szkodniki.

Aby dowiedzieć się więcej o tych technikach, sprawdź nasz dział dotyczący pielęgnacji Bonsai.

Przykładowe drzewko Bonsai z Portulacarii (Portulacaria afra)

Przykładowe drzewko Bonsai z Grubosza (Crassula ovata)