Dęby to silne drzewa. Większość gatunków zrzuca liście na zimę, ale niektóre są zimozielone. Wytwarzają bardzo charakterystyczne owoce – żołędzie. Istnieje kilkaset gatunków dębów i można je spotkać w Europie, Afryce północnej, Południowozachodniej Azji, czy w centralnej i północnej Ameryce.
Dąb szypułkowy (Quercus robur), spotykany w Europie, oraz występujący w Ameryce Dąb biały (Quercus alba) są bardzo do siebie podobne. Obydwa gatunki zrzucają liście na zimę i cechują się wysoką odpornością na mróz. Dojrzałe drzewa osiągają 40 m wysokości i mogą dożyć nawet 800 lat. Potężne pnie osiągają średnicę ok. 120 cm. Dębowe drewno używa się do budowy budynków, statków, narzędzi i mebli już od czasów starożytnych. Wiele dzikich zwierząt żywi się żołędziami. Dębowe gałęzie wyginają się pod swoim ciężarem tworząc charakterystyczne zygzakowate linie. Korona dębu jest szeroko kulista. Klapowane, ciemnozielone liście osiągają długość 10-20 cm, a jesienią wybarwiają się na żółty i brązowy kolor. Dęby rosnące na południu i w rejonach śródziemnomorskich są zimozielone i wrażliwe na mrozy. Niektóre gatunki osiągają niewielkie rozmiary, a nawet rosną jako krzewy. Dęby są często wykorzystywane w sztuce Bonsai. Nie sprawiają problemów w pielęgnacji, ale nawet mrozoodporne gatunki wymagają zimowego okrycia w momencie kiedy rosną w małym pojemniku.
Jeśli potrzebujesz pomocy w identyfikacji drzewa, skorzystaj z naszego przewodnika po gatunkach roślin.
Szczegółowe wytyczne opieki nad Bonsai z Dębu (Dąb bonsai)
Stanowisko: Dęby preferują przewiewne i słoneczne stanowiska. Dąb szypułkowy, dąb biały i inne gatunki dębu rosnące w rejonach północnych są odporne na mróz kiedy rosną w gruncie, ale potrzebują okrycia na zimę w momencie gdy uprawiane są w pojemnikach. Bonsai z dębu najlepiej zimować w nieogrzewanych pomieszczeniach.
Podlewanie: Dęby powinno się podlewać jak tylko ziemia w doniczce zacznie przesychać, ale należy unikać stale wilgotnego podłoża. Powinno się również pamiętać o zapewnieniu roślinom odpowiedniej wilgotności podłoża także zimą.
Nawożenie: Organiczny nawóz granulowany należy stosować raz w miesiącu. Nawozy płynne powinno aplikować się raz w tygodniu w trakcie sezonu wegetacyjnego. Należy wystrzegać się nawozów o wysokiej zawartości azotu, ponieważ wpływa on na wielkość liści, dłuższe międzywęźla oraz zwiększenie podatności na choroby i szkodniki.
Przycinanie i drutowanie: Mocne cięcia należy przeprowadzać wczesną wiosną przed wypuszczeniem liści. Nowe pędy przycina się pozostawiając jedynie dwa pąki liściowe. Dęby źle znoszą całkowitą defoliację. Od czasu do czasu można usunąć zbyt duże liście. Podczas przycinania należy zwrócić szczególną uwagę na górne partie rośliny, ponieważ rosną one mocniej niż dolne.
Zadrutowane gałęzie dębu należy stale obserwować i usunąć drut w odpowiednim momencie. Uszkodzenia powstałe w wyniku zbyt późnego zdjęcia drutu będą widoczne przez wiele lat. Dobrą alternatywą w takim przypadku są odciągi.
Przesadzanie: Młode dęby powinny być przesadzane co dwa lata, natomiast starsze co 3-5 lat. Zabieg wykonujemy wczesną wiosną przed wypuszczeniem liści. Nie należy usuwać więcej niż 1/3 korzeni.
Rozmnażanie: Dęby łatwo rozmnaża się z nasion. Sadzonki i odkłady powietrzne w większości przypadków nie ukorzeniają się.
Choroby i szkodniki: Najczęstszą chorobą atakującą dęby jest mączniak prawdziwy. W przypadku zainfekowania rośliny pomóc może roztwór: 10g sody oczyszczonej, 10 ml oleju rzepakowego, 1 kropli płynu do mycia naczyń i 1 litra wody. Drzewa należy spryskiwać takim roztworem kilkukrotnie co kilka dni. Inne choroby są rzadko spotykane w naszym klimacie. W ciężkich przypadkach najlepiej skontaktować się z profesjonalnym ogrodnikiem i poprosić o pomoc w rozpoznaniu choroby i dobraniu odpowiednich środków ochrony roślin. Na dębach można czasem zauważyć galasy spowodowane żerowaniem niektórych owadów lub roztoczy, jednak w większości przypadków nie mają one silnego wpływu na kondycję roślin. Szkodniki atakujące dęby to najczęściej: mszyce, tarczniki, minowce czy gąsienice. Szkodniki można spróbować usunąć ręcznie lub w ciężkim przypadku użyć chemii. Należy jednak uważać na gąsienice Korowódki dębówki (Thaumetopoea processionea L.), której toksyczne włoski, pokrywające ciało, mogą powodować silne podrażnienia skóry i błon śluzowych u ludzi i zwierząt.
Aby dowiedzieć się więcej o tych technikach, sprawdź nasz dział dotyczący pielęgnacji Bonsai.
Przykład drzewka Bonsai z Dębu, Walter Pall
